U Gacku se ne zna šta je dotrajalije, stanovništvo ili vozni park Doma zdravlja ?!
Nije tajna da oni koji u septetembarskim i oktobarskim noćima dok odlaze na fakultete sa perona gatačke autobuske stanice i ne pomišljaju da se vrate u Gacko u kome su odrasli i školovali se. Jedni će ostati u stanovima roditelja koji su im taj luksuz u životu omogućili, drugi će svoju srećnu zvijezdu tražiti daleko od rodnog mjesta, jer im se i to lakšim čini nego da ispravljaju nepravdu koju su, kupujući stanove po Novom Sadu i Beogradu, činili roditelji ovih prvih njihovim roditeljima. Lokalpatriotizam u Gacku su ugasile lažne lokalpatiote.
No, dok žalimo za onim koje je očigledno za nas briga moramo sve više brinuti za one koji su osuđeni na sve poteškoće i muke koje život u Gacku sa sobom nosi.
I dok nema čega nemamo, a opštine u okruženju iako siromašnije od nas imaju, činjenica je da bolesnih, starih i iznemoglih imamo sve više.
Ono što imamo je dotrajalo i stanovništvu koje je sve sem mlado.
Dom zdravlja u Gacku pored mnogih poteškoća o kojima smo pisali, gdje se zaista doktorima i medicinskom osoblju nema na čemu zamjeriti, godinama kuburi sa katastrofalnim voznim parkom i samo Bog i sreća poslednjih godina nekako namještaju da ne bude više teških slučajeva u istom danu, jer bi nečiji život bio ugrožen nedostatkom vozila “za put na dalje”.
Prioritet prioriteta je nabavka makar jednog sanitetskog vozila, ali nema sluha ni Opštinske vlasti ni RiTE Gacko. Poslednje novo je donacija Vlade Srbije, ali je i ono zgazilo kilometara i kilometara.
U posjedu smo i jednog dokumenta gdje se na jednom sastanku “tamo nekog tijela” (Predsjedništva koalicije), o ovome pričalo i zborilo, ali nije bilo sluha.
Nažalost došli smo do saznanja da iako je bilo pojedinačnih prijedloga iz svih političkih stranaka (vlasti i opozicije) za rješavanje ovog problema, u Nacrtu budžeta za tekuću godinu nema stavka nabavke Sanitetskog vozila.
Tužna priča o gatačkim “lokalptiotama”, koji stanovništvo ove male hercegovačke opštine vode stranputicom, nadamo se ne u nepovrat.
Kroz Staru Hercegovinu